به حباب نگران لب یک رود قسم

 به کوتاهی لحظه ی شادی که گذشت

غصه هم خواهد رفت

 آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

 لحظه ها عریانند

 به تن لحظه ی خود جامه اتدوه مپوشان هرگز

ای کاش می دانستم تو کجایی

ای کاش قاصدکها مسیرشان به سمت تو بود

ای کاش پرندگان مهاجر پیام مرا می بردند

ای کاش آب دریا ها طنبن مرا می شنیدند

ای کاش نوای من در گوش تو می پیچید

گویند تو نزدیک تر از به منی

                                     پس بگو من کجایم!

آزادی ات را با هیچ چیز عوض نکن

                                            حتی

                                                     قشنگ ترین عشق دنیا